Kępa Stefan
Pseudonim: "Pochmurny".
Stopień: por.
Komendant Podobwodu Staszów.
Dowódca III batalionu 2 ppLeg.AK.
Oficer służby stałej. W kampanii obronnej 1939 roku dowodził 4 kompanią 69 pułku piechoty 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty.
Ciężko ranny podczas bitwy nad Bzurą.
Podczas II wojny światowej mieszkał z żoną Heleną z domu Kos z Jerzykowa i córkami Urszulą i Grażyną w Staszowie przy ulicy Golejowskiej (obecnie 11 Listopada) w domu Brzostowiczów. Pracował w tartaku Edwarda Szarańca i Romana Sawickiego w Golejowie.
Od wiosny 1940r. w Narodowej Organizacji Wojskowej.
Po scaleniu NOW z AK objął od końca sierpnia 1943 roku funkcję Komendanta Podobwodu Staszów Obwodu Sandomierz.
Podczas akcji "Burza" dowódca zgrupowania w 2 pułku piechoty Leg. AK. Na jego czele prowadzi walki o Staszów.
Od 4 sierpnia 1944r. dowodzi III batalionem 2 pp Leg. AK.
12 października 1944r. po rozwiązaniu pułku został zastępcą dowódcy zgrupowania, które miało przejść jak najbliżej macierzystych terenów.
Ostatecznie 5 grudnia kompanie wchodzące w skład zgrupowania zdemobilizowały się, a żołnierze doczekali w okolicznych wioskach do stycznia 1945r.
Kępa powrócił do Staszowa, gdzie początkowo ukrywał się. Nie skorzystał z możliwości „przerzutu” na Zachód, ale postanowił z rodziną ukrywać się.
Przewiózł rodzinę do Gniezna, gdzie od 1946r. pracował w tartaku. Następnie kierował tartakami w Czerniejewie i Gądkach k/Poznania.
Ukończył studia w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Poznaniu.
Zmarł w Poznaniu w 1979r. i tam został pochowany.