Geneza oddziału

     23 lipca 1944r. podczas odprawy na Polnej Rzece Komendant Obwodu Końskie, kpt. Jerzy Niemcewicz „Kłos”, podjął decyzję o powołaniu z żołnierzy Podobwodu Końskie „Bug” (Placówki Końskie, Duraczów i Gowarczów) dwóch oddziałów partyzanckich. Ich dowódcami zostali ppor. Lucjan Janicki „Nasz” i ppor. Władysław Skorupski „Poleszuk”.

Oddział ppor. Władysława Skorupskiego „Poleszuk”

Władysław Skorupski "Poleszuk"

     Oddział „Poleszuka” ma działać na drodze Kazanów – Ruda Maleniecka. Zbiórka oddziału została wyznaczona na 25 lipca w kwaterze Komendanta Podobwodu Końskie, ppor. Bronisława Ejgirda „Molenda”. W Polnej Rzece stawili się: ppor. Władysław Skorupski „Poleszuk”, ppor. Jan Piotrowski „Junosza”, pchor. Henryk Pychyński „Tur”, pchor. Maciej Radwan „Rymwid” i kilkunastu żołnierzy ze Stąporkowa, Czarnej i Czarneckiej Góry uzbrojonych w karabiny (Placówka Duraczów). „Molenda” uzupełnił oddział do stanu ponad 20 osób żołnierzami z Placówki Gowarczów. Z własnego magazynu przekazał na potrzeby oddziału 1 rkm i 1 pistolet maszynowy. Kilka dni później drugi rkm został dostarczony do oddziału z Kazanowa.

28 lipiec 1944r.

     Oddział „Poleszuka” zaatakował na szosie Kazanów – Ruda Maleniecka, koło miejscowości Dęba, samochód wojskowy. Zginął kapitan i dwóch żołnierzy. Zdobyto broń.

Oddział ppor. Lucjana Janickiego „Nasz”

     Został utworzony z żołnierzy Placówki Duraczów i miał działać na odcinku szosy Końskie – Stąporków. Niewielki liczebnie po kilku dniach łączy się z oddziałem partyzanckim utworzonym miesiąc wcześniej przez ppor. Władysława Piwowarczyka „Zbigniew” z żołnierzy plutonu z Kornicy (Placówka Końskie).
     Oddziały przeprowadziły akcję w okolicy Piły na niemieckie samochody. Najpierw zniszczono jeden samochód, ale wkrótce nadjechała kolumna jednostki artyleryjskiej, która zorganizowała grupę uderzeniową i natarła na oddział. Wobec dużej przewagi nieprzyjaciela partyzanci wycofali się. Podczas walki ciężko ranny został Julian Jończyk „Osa” (z oddziału „Zbigniewa”). Po tej akcji grupa dołączyła do oddziału „Poleszuka”.

Połączenie

     Na przełomie lipca i sierpnia 1944r. do oddziału „Poleszuka” dołącza oddział dowodzony przez ppor. Lucjana Janickiego „Nasz” wraz z żołnierzami ppor. Władysława Piwowarczyka „Zbigniew”. Łączna liczebność oddziału wynosi ok. 50 żołnierzy.

2 sierpień 1944r.

     Oddział atakuje w rejonie Koziej Woli niemiecką kolumnę składającą się z trzech samochodów ciężarowych i jednego osobowego. Część załogi rozproszono, a samochody zniszczono. Do niewoli wzięto trzech urzędników NSDAP, których po przesłuchaniu rozstrzelano.
     Po tej akcji oddział przeszedł w rejon gajówki Cecylia, a po ogłoszeniu 10 sierpnia mobilizacji przeniósł się do Długiej Brzeziny i wszedł w skład odtwarzanego 272 pułku piechoty.

8-9 sierpień 1944r. – zrzut

     Na początku sierpnia w Komendzie Obwodu zameldował się Andrzej Leszek Zdzienicki „Paszko” (były żołnierz obwodu) reprezentujący teraz Referat Przerzutów Powietrznych Komendy Okręgu. Awizował on zrzut lotniczy, który miał nastąpić na placówkę zrzutową „Robot” 8 km na południowy zachód od Końskich w okolicach leśniczówki Gracuch Obwód Końskie.
Do przyjęcia zrzutu został oddelegowany oddział „Poleszuka” (około 30 żołnierzy) i zapewne żołnierze ze struktur terenowych. Nasłuch piosenki potwierdzającej zrzut prowadzono w Młynku Nieświńskim, w domu braci Fiutkowskich. Dublowano go w mieszkaniu Czesława Szymańskiego „Rom” w Gowarczowie. Zabezpieczeniem czterech wozów do transportu zasobników zajął się Komendant Placówki Gowarczów Władysław Jończyk „Jesiotr”. Wozy zostały użyczone z majątku Skronina.
     Zrzut faktycznie nastąpił choć niektóre materiały podają, że miał on miejsce dopiero w nocy z 10 na 11 sierpnia. Niezależnie od daty źródła potwierdzają, że aliancki samolot nadleciał ok. godziny 23. Niestety nie wiemy dokładnie ile zasobników przyjęto. Niektóre źródła podają, że 20, a nawet 23, ale prawdopodobnie było ich mniej. Zasobniki czasowo umieszczono w jednej z pobliskich gajówek, a następnie rozprowadzono zgodnie z rozdzielnikiem Komendy Okręgu.

Kres oddziału

     Po tej akcji oddział przeszedł w rejon gajówki Cecylia, a po ogłoszeniu 10 sierpnia mobilizacji przeniósł się do Długiej Brzeziny gdzie wszedł w skład 272pp.

Żołnierze oddziału

Na podstawie dostępnych materiałów udało się ustalić następujących żołnierzy oddziału. W nawiasie podajemy osobną przynależność do oddziału „Zbigniewa”:

Bach Andrzej „Ostoja”, kpr. pchor.,
Bielecki Bolesław „Mamut” (oddział „Zbigniewa”),
Chamczyk Ryszard „Ryś” (oddział „Zbigniewa”),
Chrząszcz Stanisław „Szczęk” (oddział „Zbigniewa”),
Chwalkiewicz Ryszard (oddział „Zbigniewa”),
Czekaj Zdzisław „Ir”, szer.,
Gaik Antoni „Jarząbek” (oddział „Zbigniewa”),
Garbacz Jan „Słomka” (oddział „Zbigniewa),
Jakubowski Edward „Bażant”, szer.,
Janicki Lucjan „Nasz”, ppor., zastępca dowódcy,
Jończyk Łukasz „Osa” (oddział „Zbigniewa”),
Kania Ignacy „Ślimak” (oddział „Zbigniewa”),
Karbownik Henryk, szer.,
Kloczkowski Tadeusz „Laluś”, szer.,
Kurkowski Ryszard „Wierny” (oddział „Zbigniewa),
Łyczkowski Jan (oddział „Zbigniewa”),
Niebudek Bronisław, szer.,
NN „Gondek” (sowie, oddział „Zbigniewa”),
Petelski Andrzej „Andrzej”
Piotrowski Jan „Junosza”, ppor.,
Pisarski „Anglik” (oddział „Zbigniewa”),
Pisarski Czesław „Teklinowski” (oddział „Zbigniewa”),
Piwowarczyk Władysław „Zbigniew”, ppor.,
Pychyński Henryk „Tur”, kpr. pchor.,
Radwan Maciej „Rymwid”, kpr. pchor.,
Radwan Tadeusz szer.,
Salicki Jan „Hamera” (oddział „Zbigniewa”),
Skora Jerzy „Szron” (oddział „Zbigniewa”),
Skorupski Władysław „Poleszuk” ppor. dowódca oddziału,
Świercz Marian szer.,
Wąsalski Zdzisław szer.,
Węgorzewski Zygmunt szer.,
Widuliński Stefan „Sarna” szer.
Wieczorkiewicz Jan „Saper” (oddział „Zbigniewa”),
Winiarski Ignacy „Małża” (oddział „Zbigniewa”),

Źródła

Opracowując powyższy tekst korzystaliśmy z następujących materiałów:

Borzobohaty W.: „JODŁA”,
Chmielowski T.: Wagary ze stenem,
Kacperski B., Wroniszewski J.: Końskie i Powiat Konecki 1939-1945.